Undercover-boa.

U kent het wel. Zo’n typisch en traditioneel Hollands verjaardagsfeestje uit de tijd dat de vrouwen nog hoofddoekjes droegen: in een kringetje, waarin de mannen van de vrouwen gescheiden zitten. En wij maar volhouden dat die buitenlanders niet zijn geïntegreerd.

Van die verjaardagspartijtjes met hier een daar een nieuwe zwager of schoonzus die je dan vraagt wat hij of zij doet voor de kost. Als dan het antwoord ‘boa’ is, dan is de toon voor de rest van de avond gezet en hoon is zijn of haar deel.
Je moet ook niet altijd even eerlijk zijn.

Zeg gewoon dat je ambtenaar bent. Dan houdt het wel op bij de bekende flauwe gaap-opmerkingen als ‘uit het raam kijken’, ‘vergaderen bij de koffiemachine’, ‘aanwezigheidspremie’ en meer van dit soort terechte commentaren.
Want het overgrote deel is namelijk zelf werkzaam in de zorg, het onderwijs of bij de NS en daar blinken ze ook niet echt uit in hun arbeidsethos, gelet op het hoge ziekteverzuim waarbij de oorzaak altijd aan de ‘werkdruk’ of ‘grensoverschrijdend gedrag’ ligt.
Maar boa?

Je ziet ze (net als hun grote broers en zussen bij de pliesie) nooit waar ze moeten zijn en tegenwoordig hoor je ze ook al niet meer, want ze hebben fluisterauto’s.
Dikke, dure elektrische auto’s waarvan je denkt: dat had ook wel een paar rooitjes minder gemogen en gekund. Je hoort en ziet ze dus niet en toch was dit blijkbaar niet voldoende.
Want sinds kort zijn er namelijk ook ‘undercover-BOA’s’.
Ja, u leest het goed. De verjaardagspartijtjes worden nóg leuker.

Ze zijn speciaal opgeleid door Alberto Stegeman voor het handhaven van de wet Seksuele straatintimidatie die sinds 1 juli dit jaar van kracht is.
De proef met deze ‘undercover-boa’s’ wordt gedaan in Rotterdam.
Volgens de lokale wethouder “kennen boa’s de stad goed en kan de politie zich dan op andere zaken richten.” Zoals het beschermen van Joodse eigendommen.
Tot nog toe leverde het één rechtszaak op.

Dat er gebruik gemaakt wordt van ‘undercover-boa’s’ vindt de wethouder legitiem, omdat zij als ze in hun uniform lopen, daders teveel af zouden schrikken (wat volgens mij ook de bedoeling is van preventie). “Daarom ligt het voor de hand dat dat in burger gebeurt,” vindt de sukkel.
Lokboa’s zijn door juridische hobbels dan net weer een stapje te ver, vindt de wethouder.

Terwijl ik dat nou juist zou toejuichen.
Ik zou zo’n Asha ten Broeke (want laten we eerlijk zijn, het zijn niet vaak de maatjes 90-60-90 in die uniformen en over de mannen al helemaal niet gesproken) wel eens in een minirokje met netkousen willen zin.
Denk dat de pakkans dan onder nul zou komen.

Die ene rechtszaak die het uiteindelijk tot nu opleverde was het verbaliseren van een 33 jarige man die overdag iets te diep in het glaasje had gekeken en enkele vrouwen om de heupen pakte en wilde dansen. Niet neuken.
Er is sprake van een overtreding als boa’s op heterdaad iemand zien die zich ‘indringend, vreesaanjagend én intimiderend’ gedraagt.
Bovendien moet de situatie zich afspelen in de buitenlucht én seksueel getint zijn. Tja.

Die wet is mede tot stand gekomen door een petitie in 2020 van Myrthe van  der Houwen uit Enschede, die met enige regelmaat werd geconfronteerd met seksueel getinte intimidatie op een plekje in het centrum van die stad waar het vaak zwart ziet van de mensen. Ik spreek uit ervaring, want ik heb er zelf een half jaartje mogen vertoeven en de meeste van die gasten konden ook nog eens erg hard lopen. Of de politieauto reed heel zacht, kan ook.

Volgens Myrthe zijn de meeste daders van allochtone afkomst met een (Noord)-Afrikaans uiterlijk. “Ik weet dat je met zo’n opmerking moet oppassen, maar ik zeg het niet lichtvaardig en  echt uit ervaring. Maar waarom, dat weet ik niet: verveling? Stoer doen?” vertelde ze destijds in Tubantia.
Gelukkig voor Myrthe en voor ons allen vetrekken de meest hoogopgeleide Noord-Afrikanen inmiddels uit Nederland dus lost het probleem zich al deels vanzelf op.

Maar die wet (ook wel het sis-verbod genoemd) is dus weer zo’n typisch D66 gedrocht waar de bekende grote roze olifant in de kamer wederom niet wordt benoemd en dus zelfs een fluitende bouwvakker op een steiger daardoor een prent onder z’n neus gedrukt kan krijgen van een collega die plots een ‘undercover-boa’ blijkt te zijn.
Maar een fluitende bouwvakker is nu eenmaal tien keer leuker dan zo’n dikke Mercedes waaruit Arabische jengelmuziek en sis-geluiden klinken.

Herman van Veen (opzoeken of ie nog leeft) zong het ooit:

Vroeger werd gezongen en gefloten in de straat
had de slagersjongen nog een opera paraat
de metselaar kon zingend op de steiger staan
de melkboer lengde fluitend zijn melk een beetje aan

Hilversum 3 bestond nog niet
maar ieder had zijn eigen stem
Op elke steiger klonk een lied
van Paljas of Jeruzalem

(Oei, die laatste zin kan ook al niet meer).
Ach, zaten we nog maar in een kringetje tijdens een verjaardag.
Waar we grapjes konden maken en lachen over gastarbeiders.