Schuld.

Stop maar mensen.

Het is niet de schuld van de zoveelste criminele apotheker uit Eritrea, Somalië, Syrië of welk kutland dan ook, die z’n vieze poten niet van meisjes en vrouwen af kan houden.

Het is ook niet de schuld van de politie -een naam die steeds minder toevallig maar één letter verwijderd is van het woord politiek- die de man blijkbaar al voor de gruwelijke en gewelddadige moord op Lisa -wiens naam slechts één letter afwijkt van mijn kleindochter Lise- in het vizier had.

Wiens baas Jannie Knol een duidelijk signaal gaf aan al die criminele asielzoekers die iedere dag wel iemand met een mes prikken of iedere week wel een vrouw of meisje gewelddadig mishandelen of vermoorden: “Afgelopen dagen hebben we te maken gehad met misdrijven die mij diep hebben geraakt. Ik leef mee met alle betrokkenen. Dankbaar ben ik voor de professionele en toegewijde inzet van alle collega’s bij deze vreselijke zaken”.

Ga daar maar eens overheen, mevrouw Halsema. En verrek, ze deed het ook nog: “U kunt erop rekenen dat het Openbaar Ministerie, politie en de gemeenten in Amsterdam-Amstelland alles op alles zetten om vrouwenmoord, seksueel geweld en alle vormen van vrouwenhaat te bestrijden”, zei ze en ze zag de Grote Roze Olifant, bij wie haar neus bijna in z’n reet zat, nog altijd niet in haar kamer staan. Nee, het is femicide mensen.

Het is ook niet de schuld van de NOS en die kutbelgen die van een meisje van 17 een ‘jonge vrouw’ van 17 maken, om het zo wat minder hard over te laten komen.

Het is ook niet de schuld van vrouwen in de categorie okselharigen, veelvuldig voorkomend in het uiterst linkse deel der natie, vaak gesignaleerd met pannen, potten en deksels op NS-stations en het zingen van sneue welkomstliederen voor de wekelijkse lading treinwagons vol hoogopgeleide jonge mannen uit de meest exotisch oorden, die zich daarna met de via Temu onderweg bestelde fatbikes richting Van der Valk, Fletcher, cruiseschip of een twee sterren COA-hotel spoeden, om vooral voor het donker binnen te zijn.

Het is ook niet de schuld van zo’n mislukte mediastrateeg die met een inzamelingsactie een campagne met onder het thema WIJ EISEN DE NACHT OP  (*diepe zucht*) via mupi’s, abri’s en billboards meisjes er van wil overtuigen dat je met teksten als :
“In ons nieuwste rokje. Op onze hoogste pumps. Of hardloopschoenen. Middenin de nacht. Lopend. Fietsend. Joggend. Over stille straten. Door een park. Of in de stad. Wat we ook dragen, waar we ook zijn, hoe laat het ook is: laat vrouwen veilig thuiskomen” al die Syriërs, Eritreeërs, Somaliërs, Marokkanen en al die andere exoten angst in boezemt en die dan ’s nachts in hun veilige hok blijven.

En het is uiteindelijk ook niet de schuld van al die hersenloze Nederlanders die totaal 170.000 euro bijeen hebben gebracht voor deze debiele campagne.
Kun je mooi drie posters van plakken op de ambtswoning van Femke en je houdt er nog iets aan over ook.

En nee, het is zelfs niet de schuld van Timmermans die met een serie vreselijk laffe tweets zoals altijd ook de andere kant opkijkt en nog net niet de schuld bij de Joden legt: “Femicide wordt gepleegd door mannen. Vrouwen gaan zich pas veilig voelen, thuis, op straat, overdag en ‘s nachts als alle mannen weten dat ze hun poten thuis moeten houden en niemand meer wegkijkt als een vrouw wordt belaagd.” 

En tenslotte: het is ook niet de schuld van Geert Wilders die zijn kansen om iets aan die massa import van artsen en apothekers -en de daarbij snel groeiende islamisering van de dit land met het bukkende gedrag van onze overheidsdienaren- zelf heeft verprutst.

Nee, beste mensen het is volgens NOS Nieuwsuur de schuld van de Nederlandse architectuur, om precies te zijn die van blanke mannelijke stedenbouwkundigen, want: “Historisch gezien zijn onze steden ontworpen door mannen, want de meeste architecten en stedenbouwkundigen zijn mannen die les hebben gehad van mannen.”

Kijk, daar kunnen we wat mee.

Hadden ze nou maar gelijk genderneutrale fietspaden aangelegd dan hadden we dit allemaal kunnen voorkomen: “Nog altijd is 84 procent van de projectontwikkelaars en 76 procent van de stedenbouwkundigen en architecten man, concludeerde Charlotte de Mos in een onderzoek naar genderinclusief ontwerpen voor vastgoedadviseur Savills. “Het vrouwelijke perspectief is vaak een blinde vlek.”

Soms liggen oplossingen zo voor de hand, dat je ze simpelweg niet ziet.