Feestje

De voormalige partij van de leugenachtige magere mannetjes, D66, hield haar Verkiezingscongres niet geheel toevallig op 4 oktober, de dag waarop we met z’n allen even stilstaan bij het wel en wee van alle dieren op onze prachtige planeet.

En met dieren bedoel ik dan ook alles wat zich in meer of mindere mate voortbeweegt en minder hersencellen heeft dan de mens. Je hebt er ook die eruit zien als een mens, maar die zich gedragen als een dier. Noemen we primaten. Qua gedrag vertonen die grote overeenkomsten met apen, maar vallen wél onder de categorie ‘mens’.
Andersom komt overigens ook met enige regelmaat voor en dan zijn ze vaak een stuk agressiever.

Afijn, Dierendag dus. Dat u niet denkt; wat heeft dit nou in hemelsnaam met D66 te maken? Niks, dus. Net zo weinig als de Partij voor de Dieren iets met dieren te maken heeft, maar ja. Aan de andere kant vertoont die Esther Ouwehand steeds meer meer trekjes van een wolf in schaapskleren dan van een dierenknuffelaar.

Maar als je Robje Jetten op z’n feestje met ca. 2000 roomblanke D66 leden, waar het enige bruine vlekje zich waarschijnlijk in een witte onderbroek bevindt, z’n ogen vuur ziet spuwen, dan snap je dus wél waarom dit congres niet toevallig op Dierendag plaatsvond. Zowel in agressie als ook het aantal zetels komen beide partijen eveneens steeds dichter bij elkaar in de buurt.

Het is het verheven toontje en het gedrag waarmee de Kaagpartij -en de zoals gezegd overwegend en vooral roomblanke leden- haar oorlogsretoriek, diversiteit-, inclusiviteit- en klimaatcultus willen uitzaaien over het Nederlandse volk (“wie zijn toch die mensen?”).

“Do what I say, not what I do” , is het adagium van dit hypocriete blanke clubje, dat het gewone volk vooral inclusief wil laten zijn, maar wel zelf wegkruipt in villareservaten waar geen regenboogzebrapad te vinden is en een neger er alleen is om te schoffelen, een mes om een ribeye te snijden en er niet in te steken en waar de shoarma keurig door Thuisbezorgd met de auto wordt bezorgd omdat er in de buurt uiteraard geen Turk of Marokkaan een poot (haha) aan de grond krijgt om zo’n tent beginnen.

Aan de ander kant; in zo’n buurt willen wij, domme extreemrechtse en fascistische klootzakjes als wij zijn, stiekem natuurlijk ook wel wonen. Geen fatbikes, geen “wat kijk je”, geen “ik ga je moeder neuken” of “k****rhoer” om maar wat voorbeelden van verrijkend taalgebruik te geven, dat door partijen als D66 wordt begroet als koeltoer en diversiteit en dat wij ons gewoon maar een beetje moeten aanpassen.
Ach, u kent het allemaal wel.

Maar over dieren gesproken.
Afgelopen weekend -een week later dus- was er weer de jaarlijkse Military Boekelo-Enschede, een meerdaags evenement waar op zaterdag dik 50.000 mensen en een paar paardensportliefhebbers met hond en hoed op af komen.

Ik schat dat er bij dit volksfeest -op een enkel paard na- onder de bezoekers ook geen enkele Arabische vol- of halfbloed hengst (en neven) te spotten was.

Het had qua publiekssamenstelling dan ook zomaar een heel groot D66 congres kunnen zijn, maar gelukkig was het BBBVVDCDAPVV gehalte daarvoor veel te groot.
Aan het eind van de dag is van die 50.000 overwegend Tukkers bijna niemand meer geheel nuchter, maar kom je op het gehele terrein nagenoeg geen agressief gedrag tegen.

En mocht er al eentje even de vervelende lul uithangen, dan hej d’r zo eentje an de lip te pakk’n. Corrigerend tikkie dan hé? “Ie mot nog wa kunn’n drink’n tuulijk”.

Bij de uitgang van het terrein zaten zo’n tien tot vijftien agenten rond 17.30 uur rustig achterover een hapje te eten, terwijl tienduizenden bezoekers zonder één onregelmatigheid het terrein verlieten.
Lopend daar naartoe klonk uit nagenoeg alle tenten Hollandse feestmuziek en zelf verbleven we trouwens die middag in een tent waar, als een soort extra gevoel voor veiligheid, een grote Defender -tegenwoordig afkomstig uit Slowakije- voor de ingang stond en waar ene Frans Duits Nederlandse meezingers zong.
Ja, het zijn verwarrende tijden.

Maar gelukkig kunnen we blijkbaar nog wél feestvieren zonder vervelend agressief gedrag en zolang de politiek er maar heel ver vandaan blijft.