EVEN GEDULD A.U.B.

Dikke kans dat u maandagmorgen een AD of een daaraan gelieerde regionale titel in de bus of op uw tablet ontvangt en het u geel en blauw voor de ogen wordt. Want maandag is Oekraïne Dag.
De dag waarop Mattie en Wietze elkaar live op de radio en webcam elkaar definitief de hersens in rammen. Wie nou wiens wijf heeft geneukt weet ik niet meer, maar het zal die gereformeerde wel zijn. En wie van die twee dat is weet ik ook niet.
En als het u al met het zien van dat propagandakrantje niet geel en blauw voor de ogen is geworden, dan vast wel om 12.00 uur. Dan krijgt half Nederland een hartverzakking wanneer het luchtalarm klinkt en iedereen in paniek op zoek gaat naar die atoomschuilkelders die er overal sinds de jaren tachtig zouden moeten zijn, maar waarvan niemand weet waar de ingang is. Je weet ook niet of het alarm echt is of, zoals al tachtig jaar, nep. Want wat is nou nog echt?

Als er iets is wat als eerste sneuvelt in een oorlog, dan is het wel de waarheid. De Waarheid. Ooit de titel van staatskrant van de Sovjetunie, in het Russisch: Pravda.
Pravda is dus de Russische waarheid. Een waarheid die door de ‘democratische’ Europese Unie niet meer verteld mag worden. Dat heet: censuur. Censuur komt meestal voor in staten waar ze het begrip ‘democratie’ creatief gestalte geven. De Europese Unie neemt dit begrip ook niet zo nauw. Kijk naar Polen of Hongarije. Gewoon lid, en wij dokken ons geelblauw om hun welvaart op te krikken en die van ons in een razendsnel tempo af te breken. Mutti Merkels achternicht Ursula von der Leyen gooide er nog een paar hele dure jerrycans E10 op het oorlogsvuur door in d’r eentje Oekraïne even uit te nodigen voor een lidmaatschap. En toen klopten Georgië en Moldavië uiteraard ook aan de deur. Boeven zoeken elkaar nu eenmaal graag op.
In Oekraïne is er ook een soort van democratie. Met een acteur als president en in zijn kielzog een amateurtoneelgezelschap waar je nog van geluk mag spreken dat je er Jacob Derwig niet tegenkomt, want die tref je zo langzamerhand in iedere serie of toneelstuk waarin hij zichzelf speelt.

De prikdwang en de daaruit ontstane tweedeling in de maatschappij tijdens de coronacrisis (weet u nog?) werden door sommigen wel eens vergeleken met de tijd dat in Duitsland de eerste tekenen van de hetze tegen een bepaalde bevolkingsgroep ontstond. Dat was dan weer een Godwin, want dat vergelijk mag je niet maken, dat mogen alleen links progressieve intellectuelen en graatpak Dolf Jansen. Zodra iemand buiten deze religie hier een betekenis aan geeft is hij of zij een wappie, nazi of een fascist.
Maar juist deze progressieve clubjes barsten van de oorlogsretoriek en schreeuwen het hardst om wapens en sluiten in een onvoorstelbaar hoog tempo gewone Russische burgers uit.

Russen moeten uit hun huis omdat ze Russen zijn. Russen worden ontslagen omdat ze Russen zijn. Een Russisch tankstation wordt geboycot omdat het een Russisch merk is en als gevolg daarvan Nederlandse werknemers dus zonder baan zitten. Een Russische dirigent mag niet meer met z’n armen zwaaien, omdat hij Russische armen heeft. Russische atleten worden uitgesloten, Russische Vierdaagse wandelaars mogen niet meelopen en een winkeltje dat Russische spulletje verkoopt wordt bekogeld met stenen.
En zo kunnen we nog wel even doorgaan, want het lijstje wordt met de dag belachelijker en langer.
Weet u waar dit op lijkt? Weet u waar dit soort dingen ook ooit plaatsvonden en wat daarvan het gevolg was?
Duitsland speelde tachtig jaar lang de pacifistische schuldbewuste schijnheilstaat, investeert nu 100 miljard in defensie en heeft de leiding in het Grote Europeesche Rijk. Ooit een natte droom van iemand die in 1945 in Rusland z’n Waterloo vond. En nu dreigen de Duitsers met oorlog.

Gaaf  en lief land, Nederland. Waar iedereen ooit in het verzet zat, maar massaal stonden te klappen toen de Duitsers binnenvielen.
Een imbeciele patatbakker wiens hersens blijkbaar door teveel frituurvet zijn aangetast, heeft patatje Oorlog de oorlog verklaard. “Niet meer van deze tijd,” zegt de gek. Hij noemt het nu een Patatje Flip.
“Vernoemd naar de bekende vlaflip van vroeger, die is door de vanille en chocola ook wit en bruin.”
Ik heb heel lang nagedacht over deze laatste zin en getracht enige logica te zien en een verband te vinden. Ik heb het opgegeven en ik denk dat de man ook opgegeven is. Hersendood.

Ons dagelijks brood wordt nu ook al onbetaalbaar. Niet zo vreemd hoor. Want al in jaren negentig is op Europees niveau besloten dat ons vreten uit Zuid-Europa komt. Nederland is de Europese regio voor hightech en hier worden alleen nog microchips geteeld en die zijn niet te vreten.
We gaan het eind van ons salaris een steeds groter stukje maand overhouden door de hoge energieprijzen en de stijgende inflatie. Maar volgens het kreng op Financiën kan de btw niet worden verlaagd, want dan kunnen de kinderen niet meer naar school enzo. Knettergek dat mens.
En volgens uw minister-president moet u gewoon even geduld hebben en niet zeuren, want “Wie aar ee wan bik femmelie in Joerop” en gaan de Oekraïners nu gewoon even voor. Simpel.
Ondertussen rommelen ze in Brussel nog altijd verder aan fase 3 van het grote plan. Deze propagandaoorlog gaat u namelijk arm en afhankelijk maken van de EU.

Veel plezier op de Giro 555-Avond met de Snollebollekes en Sjantal en de hele godsganse dag plaatjes aanvragen bij die deugende kudtdeejee’s, waar je dan weer voor moet gaan betalen terwijl je alles gewoon via Spotify kunt streamen. Welke debiel verzint dit nog anno 2022? Wie heeft er überhaupt die rare oorlog verzonnen?
Is er al iemand die een stille tocht heeft georganiseerd?
Dan hebben we dat ook maar gehad.

Deel dit met je vrienden

Laat een antwoord achter

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *