Daten.

Mijn vrouw heeft een relatie met een man. En ik met een vrouw.
En da’s tegenwoordig best wel bijzonder.
Het is zelfs blijkbaar extreem bijzonder om überhaupt een relatie te krijgen. Plekken waar je ooit vlak voor sluitingstijd rond drie uur ’s nachts na het nuttigen van net dat laatste pilsje teveel, het lelijkste eendje van de avond ineens de mooiste vrouw vond, zijn er bijna niet meer.
De kroeg.

En dan heb ik het niet over die zaaddodende en sfeerloze eetcafés, waar ’s avonds elk kwartier het licht een stukje verder wordt gedimd zodat je die prut op je bord niet meer ziet, maar helaas nog wel proeft en de volumeknop tegelijkertijd met decibellen omhoog gaat, waardoor iedereen maar op z’n smartphone gaat klooien omdat je niet meer met elkaar kunt lullen. Ik heb het dus over de uitstervende kroegen waar je nog gewoon dom tegen elkaar aan kon lullen, maar je had in ieder geval wél een gesprek.
En daarna ging je neuken.

Maar tegenwoordig moet iedereen aan een relatie worden ‘geholpen’.
Via talloze datingsites, of nóg erger: datingprogramma’s.
Datingprogramma’s waarin je dan samen moet eten. Terwijl je niet eens weet met wie? En bestel jij een prachtige “a point” gebakken bavette en blijk je tegenover zo’n quinoa kauwend schepsel met glutentolerantie te zitten.
En dat drie gangen lang.

En dan moeten de takes ook nog eens vier maal over omdat je teveel in de camera kijkt, maar dat lijkt zo, want je loenst alsof je met linkeroog in je rechterbroekzak kijkt.
Dat had de redactie over het hoofd gezien, want het ging vooral om diversiteit en inclusiviteit en dan maakt het geen flikker meer uit.

Het eten & daten format is dus na tien jaar ook wel uitgekauwd en het moet ook allemaal steeds extremer.
We kijken ook allang niet meer op van twee etende en datende homo’s of lesbiennes. Het is namelijk al bijna bijzonder dat er twee hetero’s samen aan een tafeltje zitten.

Ze zijn ook meestal jonger dan ze lijken en ook vaak wat dikker. Wij raden thuis altijd wie van de twee naar huis gaat op een fatbike.
Maar dat mogen we helaas niet zien.
Zelf kijk ik altijd naar de kont als ze beeldvullend de deur uitloopt.

En alsof Temptation Island nog niet erg genoeg was.
Je doet er dus als stel aan mee, je neukt allebei met een ander en dan heb je later ‘psychische’ klachten.
Ik had gewoon een druiper.
Maar ja, dat wist je als je ging zuipen in de kroeg. Kon je wel zeiken, maar dat brandde als de hel.

Maar het kan dus allemaal nog extremer.
Nou ben je tegenwoordig best wel wat gewend als kijker naar Videoland.
Tussen al die derderangs films en Big Brother diarree, poepen ze daar tussendoor ook nog zo nu en dan eigen gemaakte docu’s en programma’s uit.
En ja, je raadt het al: dus nu ook een datingshow.

En die anderhalf miljoen abonnees van die streamingdienst zijn al pissed off na het zien van de trailer.
Want de datingshow is namelijk alleen voor vrouwelijke queers. Volgens het Regenboogwoordenboek der Nederlandsche taal betekent dat dus homoseksuelen, panseksuelen (?), transgenders én intersekse en non-binaire mensen, kortom iedereen die zich identificeert als vrouw, er aan mee mag doen.

Het programma wordt opgenomen in het ultiem tolerante Zuid-Afrika, waar je als blanke transseksueel gewoon door de Townships kunt wandelen, zonder dat er vragen worden gesteld door personen die zich als Bosjesman identificeren.
En er zal heus wel wat gegeten worden tijdens de opnames en het zal ook niet iedere dag Bobotie uit de Wereldkeuken van Knorr zijn, maar het is in ieder geval niet het programmaformat.

Nee, je ontmoet elkaar namelijk met een ferme tongzoen.
Het programma heeft namelijk als titel “I kissed a girl” maar de kans dat je staat te tongen met een vent die zich als vrouw identificeert is ruimschoots aanwezig.
Een man van boven de zestig met lichte borstgroei zou zich dus met enige fantasie ook kandidaat kunnen stellen.

Afijn. Je bekijkt het maar vanaf 27 maart op Videoland.
Gepresenteerd door Holly Mae Brood.
Ik heb haar vader nog gekend.

Die identificeerde zich ooit als vogel.