
BEMINDE GELOVIGEN (10)
Op deze 48ste zondag des Hugo’s, in het coronajaar 2021 stroomt onze protestantenkerk vol met besmettingen. Vanuit voetbalstadions, scholen en vliegtuigen (uit vakantielanden en Zuid-Afrika) worden de virussen aangevoerd. Iedereen is de weg kwijt en niemand weet nog om welk vaccinmerk, hoeveel spuiten, boosters of virusvarianten het gaat, laat staan welke maatregel nu wel of niet en wáár die maatregel nu wel en niet meer geldt.
Kortom; we zijn belandt in een samenleving waar zoveel vrijheidsbeperkende regels zijn opgelegd, dat we niet meer weten waar we nu onze wintersportvakantie nog kunnen vieren.
Want dat is de echte vrijheid.
De besmettingen schoten als een raket omhoog en ja, dat is de schuld van die kleine groep die nog altijd meent dat een vaccinatie met spul, waarvan nog niet bekend is wat het überhaupt met je doet en waarvan we allemaal inmiddels al wél weten dat het juist niét doet waarvoor het wél is bedoeld.
Al die mensen die ons leugenachtige kabinet en z’n mediavazallen wel vertrouwden (of als alibi gebruikten), gingen de afgelopen maanden massaal wereldwijd op vakantie, bezochten uit en thuis met soms valse QR codes voetbalwedstrijden in bomvolle stadions en zaten in volle kroegen en restaurants.
En in de ziekenhuizen en op de IC’s liggen dus alleen mensen uit dat ‘kleine groepje’ dat zich dus nog wél met enige regelmaat liet testen?
Toen de bekende ‘R’ weer in de maand kwam, zaten onze millennials weer opgehokt in hun kantoortjes en, na hun dagelijkse bezoek aan de sportschool, met hun wandelende virusjes lekker in die veel te geïsoleerde doorzonwoning met de verwarming op tien.
Vanaf het moment dat het duidelijk werd dat die prikjes toch niet hadden gedaan wat Hugo had beloofd, schoot iedereen ineens weer in de teststress.
Terwijl Hugonowski vrijdagavond weer eens stond te oreren dat we allemaal die booster moesten gaan halen en dat dan wederom alles weer goed komt, landde er een KLM toestel uit Zuid-Afrika vol nieuwe virusvarianten. Nu is dat Schiphol natuurlijk gewoon een ordinaire commerciële organisatie, dus daar knijpen ze niet één, maar twee ogen dicht óf kijken gewoon de andere kant op, als er weer zo’n vracht mensenhandel binnenvliegt.
Ter Apel is er niets bij.
Maar zelfs zaterdagochtend kwamen er nog altijd vluchten uit Johannesburg binnen. Grapperwaus sliep die nacht waarschijnlijk bij z’n schoonmoeder en moest na het ontbijt (eten gaat vóór) nog worden bijgepraat.
“Maar we hebben de horeca toch vanaf 17.00 uur gesloten?” Zondag pas, pik.
Langzamerhand moet nu toch tot heel veel mensen doordringen dat deze pandemie, wat je er ook van vindt, toch steeds meer weg heeft van een wereldwijde politieke exercitie, waarbij opvalt dat voornamelijk in het democratische deel van de wereld de vrijheden van burgers via angst, propaganda en dwang, enorm aan banden worden gelegd. Daarbij gebruikmakend van een ‘kleine groep’ als zondebok.
Opvallend daarbij is ook hoe sommige, op het oog keurige democratisch gekozen politici zich ontpoppen als narcistische machtswellustelingen met fascistische trekjes. Vergelijkingen met negentig jaar geleden zijn een ‘Godwin’, tenzij deze uit de links intellectuele hoek komen. En schaar bij dat laatste tegenwoordig ook de VVD. Of zijn er nog een horecaondernemers of vuurwerkhandelaars te vinden is die denken dat deze partij nog ook maar iets voor een mkb ondernemer betekent?
In sommige landen (ook Nederland) wordt het parlement al (deels) buitenspel gezet.
Angst zaaien en propaganda voeren. Het is een beproefde wijze om een massa achter je te krijgen.
Waar het ene land het uitrolt in reuzestappen (bijvoorbeeld Australië, Litouwen, Canada, Israël of Oostenrijk), doen anderen dit door eerst (voor een democratie) strenge maatregelen te nemen zoals een avondklok en lockdown. Daarna laat men de teugels weer even vieren (sympathie) om vervolgens een tijdelijke maatregel op een strategisch gekozen moment (bijvoorbeeld tijdens een ‘Toeslagen-debat’ of ná het vragenuurtje met de MinPres tijdens de VrijMiBo) om te zetten naar een wet, zoals dat dan in bananenrepubliek Nederland gebeurt.
Het gaat hierbij niet om de snelheid, maar om het doel.
En het tijdspad: 2030.
Maar ik ben een ‘wappie’. Al mijn hele leven, blijkbaar.
Ik twijfel niet aan mijn vermogen om verbanden te zien die anderen (nog) niet (willen of kunnen) zien. Ik heb namelijk iets te vaak gelijk gekregen, maar sta gelukkig in mijn ‘visie’ niet alleen.
Zo zijn er gelukkig, sommigen nog twijfelachtig, ook steeds meer die een duidelijk verband zien tussen deze vermeende pandemie (met een mortaliteit die nog altijd niet boven de 1% uitkomt) en de klimaatindustrie, waarvan Timmerfrans het vleselijke boegbeeld is.
Een geopolitiek verzinsel waarbij het om niets anders gaat dan macht en geld. Belastingheffingen dus.
En in die zin heeft Hugo de Clown wél gelijk: “We zijn de komende tien jaar nog niet van het virus af.”
En wij voorlopig ook niet van hem, helaas.
Want dat vaccinatiepaspoort zal er komen.
We laten ons gedwee in een totale controlemaatschappij frommelen, waarna je straks in 2030 denkt; “how the fuck did that happen?” terwijl je opgescheept zit met een Bonuskaart 5.0 en er daarna geen weg meer terug is.
En je niet meer kunt doen wat je wilt, maar permissie moet krijgen om iets wel of niet te mogen doen.
Maar gelukkig hebben wij in Nederland tot die tijd nog onze talkshows om het te duiden. Met gasten van diverse pluimage en verschillende meningen, zoals Ab Osterhaus, Ernst Kuipers, Diederik Gommers, Ernst Osterhaus, Ab Gommers en Diederik Kuipers, geleid door objectieve presentatoren als Eva Janknek, Twan Luis of één of andere zichzelf overschattende quasi intellectuele genderneutrale M.
Blokker en Intertoys sorteren alvast voor op het toch al naderende faillissement, door op voorhand, dan wel met voorkennis, alvast QR-code scanners in hun winkels te plaatsen:
“Het was een test”, zei de woordvoerder.
Maar dan weet u al genoeg.
Want met testen is het allemaal begonnen.
Amen.

